به نقل از «جماران»

۱۶ آذر و تحریف تاریخ؟!

تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۴۹۴۸۰

«۱۶ آذر و تحریف تاریخ»

محسن صنیعی(عضو شورای مرکزی انجمن مدرسین دانشگاه‌ها)

در حالی که هیچ اثری از روز دانشجو و فعالیت دانشجویی در دانشگاه ها به چشم نمی خورد و روز دانشجو به چند جلسه رسمی در بعضی از دانشگاه ها آن هم با دانشجویانی که از شنیدن سخنان حکومتی ها به شعف می افتند، از روابط عمومی دانشگاه، پیامکی دریافت کردم:

«۱۶ آذر روز دانشجو، نماد آزادگی، عدالت خواهی و استکبار ستیزی دانشجویان گرامی باد».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیش خود فکر کردم سربازانی که در روز ۱۶ آذر به دانشگاه تهران و دانشکده فنی حمله کردند و سه نفر از دانشجویان را به شهادت رساندند و بسیاری را زخمی کردند، آیا عوامل استبداد بودند یا عوامل استکبار؟ آیا دانشجویان در مقابل عوامل استکبار بودند یا عوامل استبداد؟

صرف نظر از آن که اعتراض دانشجویان به سفر نیکسون، به خاطر امریکایی بودن نیکسون بوده باشد یا به خاطر حمایت دولت امریکا از دولت کودتا، آن چه مقابل دانشجویان قرار گرفت ارتش شاه و سربازان شاه بود که چند ماه قبل، با کودتا و سقوط دولت مصدق، از فرار به خارج از کشور، برگشته بود.

بعد از ۱۶ آذر ۱۳۳۲، تا پیروزی انقلاب، بزرگداشت روز دانشجو در دانشگاه ها، به عنوان نماد مبارزه با استبداد پهلوی بوده است. به علاوه بزرگداشت ۱۶ آذر، فقط برای خود روز ۱۶ آذر نیست بلکه یک نماد برای جنبش دانشجویی است.

از بدو شکل گیری دانشگاه های مدرن در ایران، جنبش دانشجویی، ذات دانشگاه بوده است. جنبش دانشجویی ایران با همه فراز و فرودها و رنگ ها و ایسم ها و انجمن ها و گروه ها که به خود دیده است، بیش از همه جنبشی علیه استبداد بوده است. در این جنبش، در قبل از انقلاب هم گروه های مسلمان هستند هم گروه های غیر مسلمان. از دل همین گروه ها، گروه های چریکی هم بیرون آمد. با ظهور دکتر شریعتی در اواخر دهه چهل و اوایل دهه پنجاه، جنبش دانشجویی اسلامگرا، رشد و نمو بیشتری در دانشگاه ها یافت. به طوری که در خاطرات قبل از انقلاب، چنین است که در دهه پنجاه، تعداد دانشجویان محجبه، رشد بسیار سریعی یافت. همین جنبش دانشجویی، یکی از هسته های پیشرو و پیشران انقلاب در سال ۵۷ در سراسر کشور بودند که نهایتا به پیروزی انقلاب انجامید. اولین نمود جنبش دانشجویی بعد از انقلاب، خوب یا بد، تسخیر سفارت امریکا هست که در اعتراض به دولت امریکا به نگهداری شاه، بنا بود سفارت را برای چند روز نگه دارند ولی به ۴۴۴ روز ختم شد. البته ناگفته نماند انقلاب فرهنگی هم که به تعطیلی چند ساله دانشگاه ها انجامید با حرکت های دانشجویی آغاز شد. دهه اول انقلاب که مصادف با انقلاب فرهنگی و جنگ شد، عمده ترین حرکت دانشجویان، همراهی با دفاع از کشور بود، اما پس از پایان جنگ، جوهره جنبش دانشجویی به همان جوهره عدالت خواه و آزادمنش خود برگشت.

حرکت انجمن های دانشجویی در مقابل میل سریع دولت سازندگی به سمت آزادسازی اقتصادی، اولین حرکت جنبش دانشجویی پس از جنگ بود. در آفرینش جنبش دوم خرداد، جنبش دانشجویی سهم بی نظیری داشت.

شاید زنده ترین دوره حیات دانشجویی در دولت اصلاحات بود ولی در دوره های بعد، به طرق مختلف، اجازه آن سرزندگی داده نشد. وقایع ۸۸ و بعد از آن، تا آن چه در پاییز ۱۴۰۱ در دانشگاه ها شاهد بودیم نماد آزادیخواهی این جنبش بسیار برجسته تر است و هر جا اثری از استعمارستیزی بوده، بی ارتباط با استبداد ستیزی نبوده است. در پایان، عجیب است که این روزها، بعضی ها، میل عجیبی به کتمان «استبداد ستیزی» جنبش دانشجویی دارند.

 

---------------------------------------------------------------------

*عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها 

منبع: جماران

کلیدواژه: انتخابات مجلس لیگ برتر طوفان الاقصی روز دانشجو 16 آذر سه قطره خون انتخابات مجلس لیگ برتر طوفان الاقصی جنبش دانشجویی دانشگاه ها روز دانشجو گروه ها ۱۶ آذر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۴۹۴۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش به کشتار در غزه؛ حقیقت جنبش‌های دانشجویی در آمریکا

کارشناس مسائل آمریکا با بیان این‌که تداوم جنایت‌های اسرائیل در غزه اعتراضات دانشجویان را در پی داشته است، گفت: راه دیگری برای نتانیاهو باقی نمانده است، اگر دست خالی برگردد قطعا کابینه سقوط می‌کند، بنابراین ناچار است برگ برنده‌ای را به دست آورد تا روی ناکامی‌هایی که داشته، سایه بیاندازد.

دامنه حمایت از فلسطین و اعتراضات دانشجویی در پی ادامه جنایت‌های رژیم صهیونیستی و درخواست برای پایان دادن به جنگ اسرائیل در غزه که از دانشگاه‌های آمریکا آغاز شده بود، همچنان ادامه دارد و  امروز محدود به یک کشور و منطقه نیست؛ تقریبا علاوه بر آمریکا،‌ در بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله انگلیس و فرانسه نیز شکل گرفته است. 

از زمان آغاز عملیات طوفان‌ الاقصی و تجاوزها و جنایت‌های رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه، اعتراضات و تحصن‌ها در دانشگاه‌های آمریکا وجود داشته و در حال حاضر با گسترده شدن این اعتراضات در دانشگاه‌های غرب واقعیت موجود از حامیان رژیم صهیونیستی خود را به وضوح نشان می‌دهد. 

در میانه سرکوبی که از سوی دولت‌ها به ویژه در آمریکا در قبال این اعتراضات شکل می‌گیرد، «پل اوبراین» مدیر اجرایی دفتر عفو بین‌الملل در آمریکا در واکنش به اعتراضات دانشجویان آمریکایی به جنگ غزه، اظهار کرد: اعتراضاتی که در داخل دانشگاه‌های آمریکا و اطراف آن‌ها برای حمایت از حقوق فلسطینی‌ها برپا شد، با واکنش‌های سرکوبگرانه از جمله بازداشت و اخراج دانشجویان روبه‌رو شدند.

وی تصریح کرد: حق اعتراض کردن از منظر گفت‌وگوی آزادانه درباره تحولات جاری در غزه در کنار استمرار حمایت‌های تسلیحاتی واشنگتن از اسرائیل، بسیار اهمیت دارد. بر اساس قوانین بین‌المللی آزادی دانشگاهی فاکتور اصلی حق تحصیل است، بر این اساس از مدیریت‌های دانشگاه‌ها می‌خواهیم از حق دانشجویان در اعتراض مسالمت‌آمیز و امنیت حمایت کنند.

بازداشت دانشجویان در نیویورک

حساسیت دانشجویان به کشتار مردم فلسطین

«علی بیگدلی» کارشناس مسائل آمریکا در گفت‌وگو با ایسنا در تحلیل خود از اعتراضات دانشجویی در آمریکا و اروپا و تاثیر این جنبش‌ها در تحقق مطالبه دانشجویان اظهار داشت: قطعا جنبش‌های دانشجویی تاثیرگذار است، دانشجویان در تمام دنیا نسبت به مسائل اجتماعی حساسیت دارند، نخستین جنبش دانشجویی در جهان در سال ۱۹۱۸ در آلمان اتفاق افتاد و همان زمان نیز اثر داشت و یا وقوع جنبش‌های دانشجویی در سال ۱۹۶۸ در فرانسه که بسیار گسترده بود و در ادامه اعتراضات دانشجویان، کارگران،  دانش‌آموزان و حتی کارمندان نیز  به این اعتراضات پیوستند.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: جنبش‌های دانشجویی حقیقت و واقعیتی است که دانشجویان به دلیل حساسیت اجتماعی دارند و از آن‌جایی که دانشجویان بی‌پرواتر هستند، واکنش و حساسیت خود را نسبت به مسائل بروز می‌دهند.

وی با اشاره به تحولات غزه و ادامه یافتن جنایت‌های رژیم صهیونیستی گفت: مساله غزه، موضوعی است که گسترده شده و هر روز شاهد اعتراضات ضد اسرائیلی هستیم و این موضوع نشان می‌دهد دانشجویان نسبت به مظلومیت مردم غزه حساسیت دارند؛ به‌رغم این‌که دولت‌ها اعتراضات را ممنوع کرده‌اند اما همچنان ادامه دارد.

این کارشناس مسائل آمریکا خاطرنشان کرد: در حال حاضر آن چه موجب در هم آمیختگی موضوعات شده، مساله یهودستیزی است و دولت‌ها در غرب و اروپا نسبت به آن نگرانی دارند اما به دلیل مسائل مرتبط با دموکراسی ناچار هستند کنار بیایند، برای مثال در فرانسه حدود ۶ میلیون یهودی زندگی می‌کنند اما ماکرون ناچار شده جانب دانشجویان را بگیرد و مستقیما نتانیاهو را تحت تاثیر قرار دهد.

اعتراضات دانشجویی در نیویورک

نتانیاهوی ناکام، در جستجوی برگ برنده

بیگدلی با بیان این‌که اعتراضات به دلیل حمله قریب‌الوقوع اسرائیل به رفح تشدید شده است، افزود: از سوی دیگر آمریکا در سال انتخاباتی قرار دارد و بایدن در واقعیت باید نظر اقلیت یهودی را هم به دست آورد اما می‌بینیم این اعتراضات در آمریکا و حتی انگلیس که نوچه اسرائیل است، گسترش یافته و جنبش‌های دانشجویی در فضای سیاسی و کانون‌های قدرت نقش ایفا می‌کنند.

اعتراضات دانشجویی با برپایی کمپ‌های چادری در دانشگاه‌های آمریکا برای توقف جنایات رژیم صهیونیستی آغاز شد و در مدت کوتاهی به دانشگاه‌های اروپا نیز رسید و در پی آن بسیاری از دانشجویان تعلیق و یا اخراج شده‌اند. حتی برخی از این اعتراضات به این دلیل است که دانشجویان اخراج شده به دانشگاه‌ها بازگردند.

این جنبش‌های دانشجویی با واکنش بنیامین نتانیاهو مواجه شد و او در بیانیه‌ای گفت: «آنچه در دانشگاه‌های آمریکا اتفاق می‌افتد وحشتناک است. اوباش یهودی ستیز، دانشگاه‌های پیشرو را تصرف کرده‌اند. آن‌ها خواستار نابودی اسرائیل هستند. آن‌ها به دانش آموزان یهودی و به اعضای هیئت علمی یهودی حمله می‌کنند. این بی وجدانی است. باید متوقف شود».

بیگدلی، کارشناس مسائل آمریکا در تحلیل خود از واکنش نتانیاهو به اعتراضات گفت: در نظر داشته باشیم برای نتانیاهو راه دیگری باقی نمانده تا به لحاظ سیاسی حمله به رفح را انجام دهد، از طرفی فشارها از سوی‌ دولت‌های غربی نیز شدت یافته است و نتانیاهو به شدت تحت تاثیر افکار عمومی داخل سرزمین‌های اشغالی است. در واقع تحولات سرزمین‌های اشغالی راه دیگری برای نتانیاهو باقی نگذاشته و چه بسا ممکن است به قتل عام گروگان‌ها منجر شود، بنابراین نتانیاهو نمی‌تواند این حمله و ادامه جنایت‌هایش را به تنهایی ادامه دهد و یا این‌که دست خالی به دامن اسرائیل و جامعه برگردد در این صورت قطعا کابینه سقوط می‌کند، موضوعات قضائی در دستور کار قرار می‌گیرد. بنابراین نتانیاهو ناچار است برگ برنده‌ای را به دست آورد تا روی ناکامی‌هایی که داشته، سایه بیاندازد.

انتهای پیام